W jakim celu wykonuje się biopsję kosmówki w ciąży?
Każda przyszła mama już od pierwszych tygodni ciąży martwi się o zdrowie swojego nienarodzonego dziecka. Aby zyskać pewność, że płód rozwija się prawidłowo, niekiedy nie wystarczy samo badanie USG. Z tego powodu ginekolodzy zlecają wykonywanie nieinwazyjnych lub inwazyjnych badań prenatalnych. Na ich podstawie można rozpoznać ewentualne zaburzenia w rozwoju płodu i odpowiednio wcześnie wdrożyć leczenie. Wśród takich badań, które wykonuje się na wczesnym etapie ciąży, wymienić można biopsję kosmówki. Co to za badanie? Poznaj cel jego przeprowadzania oraz dowiedz się, kiedy jego wykonanie jest wskazane.
Na czym polega biopsja kosmówki i co ma na celu?
Biopsja kosmówki to rodzaj inwazyjnego badania prenatalnego, którego celem jest wczesne wykrycie wad rozwojowych płodu. Polega ona na pobraniu fragmentu zewnętrznej błony otaczającej zarodek, czyli tzw. kosmówki. Biopsję wykonuje się na dwa sposoby. Fragment kosmówki można pobrać poprzez nakłucie powłok brzusznych bądź też wprowadzenie cewnika przez szyjkę do macicy. Badanie wykonywane jest w znieczuleniu miejscowym. Następnie pobrany materiał przekazuje się do laboratorium, gdzie zostaje poddany badaniom histopatologicznym. Na podstawie uzyskanych wyników można wykryć u dziecka m.in.:
- zespół Downa,
- zespół Turnera,
- zespół Edwardsa,
- zespół Tay-Sachsa,
- zespół Duchennne’a,
- hemofilię,
- mukowiscydozę,
- zwłóknienia torbielowate.
Jakie są wskazania do wykonania biopsji kosmówki?
Badania prenatalne, w tym biopsję kosmówki zleca się w przypadku podejrzeń, że płód nie rozwija się prawidłowo. Biopsję wykonuje się w pierwszym trymestrze ciąży, zwykle między 8. a 11. tygodniem. Lekarz może zlecić jej wykonanie w momencie, gdy podczas badania USG dojdzie do wykrycia pewnych nieprawidłowości w rozwoju płodu lub gdy ciężarna uzyska pozytywny wynik badań przesiewowych. Wśród innych wskazań do wykonania biopsji kosmówki wymienia się wysokie ryzyko obciążenia płodu chorobami genetycznymi lub wystąpienie takich chorób u posiadanych już dzieci. Na takie badanie często kierowane są również ciężarne kobiety po 35. roku życia.
