Cukrzyca a ciąża

Ciąża to wyjątkowy czas dla każdej kobiety, pełen niezwykłych doznań i emocji. Jest to również okres, w którym przyszła mama musi szczególnie dbać o swoje zdrowie, aby zapewnić odpowiednie warunki rozwoju dla dziecka. Jednym z zagrożeń zdrowotnych, które mogą wystąpić podczas tego etapu, jest cukrzyca w ciąży. Jak skutecznie ją rozpoznać i walczyć z jej konsekwencjami?

Cukrzyca w ciąży — rodzaje i przyczyny

Cukrzyca w ciąży dotyczy od 2 do 5% ciężarnych kobiet w Polsce. Najczęściej rozwija się u pań, mających genetyczne predyspozycje do wystąpienia cukrzycy lub u tych, które przed zajściem w ciążę miały nadwagę bądź otyłość. Warto jednak pamiętać, że nie stanowi to reguły — cukrzyca ciążowa może wystąpić również u kobiet o prawidłowej masie ciała.

Należy zaznaczyć, że cukrzyca w ciąży dzieli się na dwa główne typy. Pierwszy z nich to cukrzyca typu 2, która może wystąpić u kobiety przed zajściem w ciążę. Jej przyczyną jest insulinooporność organizmu, powodująca zaburzenia w procesie wykorzystywania insuliny i regulacji poziomu glukozy we krwi. Drugim rodzajem jest cukrzyca ciążowa, która rozwija się pod wpływem zmian hormonalnych zachodzących w organizmie kobiety w trakcie ciąży.

Cukrzyca — objawy i konsekwencje dla matki i dziecka

W początkowej fazie cukrzyca w ciąży rzadko daje wyraźne objawy. Czasem mogą się one pojawiać jako wzmożone uczucie pragnienia, częste oddawanie moczu czy uczucie zmęczenia. Ważne jest regularne badanie poziomu glukozy we krwi podczas wizyt kontrolnych u lekarza prowadzącego. Nieleczona cukrzyca w ciąży może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla matki, jak i dla dziecka. W przypadku matki zwiększone jest ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego oraz przedwczesnego porodu.

Z kolei dla dziecka niewłaściwie kontrolowana glikemia matki grozi wadami rozwojowymi, nadmiernym wzrostem płodu czy żółtaczką noworodków. Mimo tych potencjalnych zagrożeń, z odpowiednim leczeniem i kontrolą poziomu cukru we krwi, większość kobiet z cukrzycą w ciąży może urodzić zdrowe dzieci. Kluczowe znaczenie ma tu ścisła współpraca z lekarzem prowadzącym, regularne badania kontrolne oraz dostosowanie stylu życia do nowych wyzwań, jakie stawia przed nimi choroba.